Kameralny i zarazem dynamiczny seans teatralny z pogranicza teatru wizualnego i fizycznego. Jest dramaturgiczną próbą zmierzenia się z tematem tabu onkologicznej choroby. To opowieść o walce życia ze śmiercią, z samotnością w cierpieniu i bólu; o codziennych bitwach o godność, oswajaniu nieuniknionego, czerpaniu radości zaklętej w okruchach naszej egzystencji; o nadziei.

Inspiracją do spektaklu były eseje Susan Sontag “Choroba jako metafora” oraz filozofia Karla Jaspersa. Pomysł na realizację projektu “W zawieszeniu” zrodził się w głowie Marty Paradeckiej w trakcie doświadczenia sytuacji granicznej, która w przypadku Marty przybrała formę choroby. „Pomysł na ujęcie dramaturgiczne tej sytuacji, jest także odpowiedzią na ciągle zadawane pytania innych osób o to jak się czuję w trakcie choroby .” Spektakl jest epitafium dla Marty Paradeckiej. Weź bilet!

Akcja dramatu przenosi nas pod bramę Cmentarza Powązkowskiego. Nie bez przyczyny Osmędeuszy” nazywa się “współczesnymi Dziadami”: spotykamy tu Wianczarki, które swoimi wspomnieniami i podwórzowymi przyśpiewkami, niejako wywołują duchy dziwnych postaci z przeszłości.

Przedwojenna Warszawa, opisana przez Mirona Białoszewskiego w “Osmędeuszach”, tętni tańcem i śpiewem. Świat złodziejaszków, ulicznych handlarzy, artystów cyrkowych i żebraków jest niezwykle zaskakujący i zabawny. W jarmarczny, esencjonalny klimat warszawskich ulic, niezauważalnie wkrada się rutyna dnia codziennego. Pięciu aktorów wciela się w osiemnaście postaci. Każda z nich opowiada swoją wersję tragicznej miłości Teosi i żonglera Sylwestra. Co jest niezwykłego w Osmędeuszach? Jest miłość, są nadzieje, marzenia, ale również przemijanie i śmierć. Jest życie. Weź bilet!

W przestrzeni Foyer Regionalnego Centrum Kultur Pogranicza w Krośnie odbędzie się spotkanie z artystami Teatru Pijana Sypialnia. Stanie się ono przestrzenią do dyskusji, opinii oraz wymiany poglądów pomiędzy widzami a twórcami spektaklu “Osmędeusze”.

Wystawa wieńcząca cykl spotkań „Warsztaty Rękodzieła Artystycznego” skierowany do mieszkańców Krosna, podczas którego każdy krośnianin mógł za darmo poznać techniki decoupage, mydlarstwa artystycznego, czy tworzenia ozdobnych świec. Rękodzieło artystycznego to zbiór unikalnych technik ręcznego tworzenia przedmiotów, wyrób wytworzony w sposób nieprzemysłowy, posiadający wyjątkowe walory artystyczne, przeobrażające zwykłe z pozoru przedmioty w prawdziwe „perełki”.

Poemat „Orfeusz i Eurydyka”, który Czesław Miłosz stworzył po śmierci swojej drugiej żony Carol stał się inspiracją dla powstania monodramu pod tym samym tytułem. Spektakl jest wypowiedzią trzech twórców: Janusza Stolarskiego (reżyser i aktor), Tomasza Jarosza (videomaker) i Patryka Lichoty (kompozytor i muzyk). Każdy z nich próbuje rozwikłać tajemnice, odpowiedzieć na pytania, które odnalazł w poemacie Miłosza.

Wizje artystów tworzących spektakl wzajemnie się przenikają i uzupełniają. Posługując się językiem właściwym poezji – językiem metafory, niedopowiedzenia, myślowego skrótu, twórcy chcą pobudzić wyobraźnię widzów i sprowokować ich do stawiania własnych pytań i dawania własnych odpowiedzi. Weź bilet!

Co wiemy o Stanisławie Moniuszce? Był wielkim kompozytorem, autorem m. in. ,,Halki” i ,,Strasznego dworu”. Powszechnie uważa się go za twórcę ,,polskiej opery narodowej”. Ale jaki był w prawdziwym życiu? Jak dziś można odczytywać jego dzieła? Na te i parę innych pytań odpowie Wam Szymon Spichalski, krytyk i historyk teatru, zawodowo związany z Teatrem Baj Pomorski.

Tematem spektaklu jest uzależnienie. Tworzywem, na którym pracujemy – taśmy analogowe. Podczas zapisu na taśmę głowica elektromagnetyczna za pomocą „silnego” pola ustawia domeny magnetyczne, a podczas odczytu wychwytuje zmiany pola spowodowane różnym namagnesowaniem taśmy. Podobnie jest w mózgu: tak tworzą się ścieżki neuronalne, jako rodzaj zapisu. Jest to przydatne w uczeniu się, zapamiętywaniu, ale w przypadku uzależnienia zgubne, bo schematy zachowań uzależnieniowych są dosłownie zapisane w mózgu. Dlatego tak trudno z nimi walczyć i dlatego potrafią uaktywnić się po wielu latach abstynencji. Punktem wyjścia są nasze biografie, punktem dojścia uniwersalna opowieść o zmaganiu się z chorobą, ale przede wszystkim z samym sobą.

Grupa Teatralna Wikingowie to projekt społeczno-teatralny założony w 2013 roku przez aktorkę Teatru Nowego w Poznaniu Dorotę Abbę i mieszkańców Ośrodka dla Bezdomnych nr 1 w Szczepankowie. Dla członków grupy teatr ma działanie terapeutyczne: część aktorów opuściła Ośrodek, większość pracuje i, przede wszystkim, praca mobilizuje ich do zachowania trzeźwości. Weź bilet!

Pierwszy września jest pozornie zwykłą rodzinną uroczystość, które zmienia się w surrealistyczne piekiełko głównej bohaterki. To dziwna więź między monologizującą babcią i milczącym wnukiem. Tutaj wojna globalna przeplata się z indywidualną, a realizm z domowym teatrem.

Teatr improwizowany jest inspirowany dokonaniami Keitha Johnstone’a i Violi Spolin, twórców nowożytnej metody improwizacji. To forma teatralna, w której aktorzy grają spontanicznie, bez scenariusza – ten powstaje ad hoc, często przy współpracy z widownią. We wszystkich formach improwizacji aktorzy tworzą dialogi i akcję w trakcie spektaklu. Nieprzewidywalna natura takiego występu nadaje się naturalnie na komedię, ale nierzadko powstają także spektakle dramatyczne. „Stereotypowa TRochę Aczkolwiek Ciekawa Historia, czyli dzień z życia” to autorska wariacja na bazie gry „Dzień z życia”. Na oprawę muzyczną złożą się dźwięki i melodie improwizowane na żywo przez beatboxera Zoraka, bezpośrednio związane z akcją dziejącą się na scenie. Weź bilet!

Wydarzenie skierowane do najmłodszych mieszkańców Krosna wraz z ich rodzicami lub opiekunami. To sposób na pogłębienie wiedzy związanej z odżywianiem i prawidłowymi wyborami żywieniowymi wśród dzieci. W trakcie warsztatów odbędzie się pokaz przygotowywania posiłków dla dzieci i rodziców. Prowadzący warsztaty pokażą, jak prawidłowo sporządzić zbilansowane posiłki dla dzieci oraz wykorzystywać w nich warzywa i owoce, aby było smacznie i kolorowo. Zwrócimy uwagę na to, jak ważne są śniadania zabierane przez dzieci do szkoły oraz zaprezentujemy kilka pomysłów pełnowartościowych śniadań. W trakcie warsztatów najmłodsi będą mieli możliwość praktycznego poznania zasad prawidłowych nawyków żywieniowych oraz poprzez zabawę samodzielnie przygotują proste dania.

Zdjęcia zatrzymują ułamki sekund, jako puls świateł i cieni. Zaprezentowane na wystawie ujęcia fotograficzne pochodzą z różnych krajów, choć to nie miejsca grają kluczową rolę, a zaobserwowane sytuacje. Wielopłaszczyznowe obrazy, w interpretacji często niejednoznaczne, niekiedy odrobinę absurdalne – mają skłonić odbiorcę do autorefleksji, przemyśleń na temat człowieka i otaczającego go świata, poszukiwania symboli, odniesień. Wystawa prezentuje ujęcia fotografii ulicznej, jest częścią otwartego cyklu OUT_LOUD.

Warsztaty dla początkujących jak i tych zaawansowanych. Pokażemy i nauczymy, a przede wszystkim postaramy się wytłumaczyć wszystkie czynniki, które mają wpływ na smak kawy: od ilości kawy w stosunku do ilości wody, przez grubość zmielenia, po temperaturę i czas zaparzania. Udowodnimy, że kawa to dobra zabawa, i że wcale nie jest tak trudno zrobić dobrą kawę. Będą to pierwsze warsztaty z metod alternatywnego parzenia kawy w Krośnie.

Kiedy dziecko jest przeziębione i zostaje w domu, mama zostaje razem z nim. Często trwa to tygodniami, więc bawią się i kreują wspólnie rozmaite historie, a mama zatrzymuje je w magicznym pudełku. Wszystkie powstają dokładnie w tej samej przestrzeni, na jednej ścianie, która staje się sceną. Odwiedzający ich goście często dają się wciągnąć w ten nieco odrealniony świat ,,Maskarad”. Tak powstało kilka opowieści, którymi autorka wystawy pragnie podzielić się z publicznością.

Projekt przedstawia żyjących rzemieślników wykonujących zawody zwane „wymarłymi: kowal, szewc, zegarmistrz, modystka, lutnik, renowator zabytkowych lamp. Pomysł na cykl fotografii powstał całkiem przypadkowo, podczas wizyty u zegarmistrza. W obecnych czasach nie każdy wie, czym zajmuje się lutnik lub modystka. Zadaniem projektu jest pokazanie, utrwalenie oraz dokumentacja zawodów, by pozwolić nam i przyszłym pokoleniom na zapamiętanie ich.

„Chlew powszedni” to wystawa plakatów Maxa Skorwidera i Szymona Szymankiewicza. Prace prezentowane na wystawie odnoszą się do słabej kondycji naszych czasów, do tego co nas niepokoi, zanikającej tolerancji, ksenofobii, homofobii, braku otwartości na inne kultury (chyba, że te przynoszą nam jakieś korzyści majątkowe). W jakimś stopniu jesteśmy niepoprawni, niegrzeczni, nie chcemy iść z głównym nurtem, wynika to z rozczarowania tym co nas otacza. Plakat to doskonałe medium by w skrócie wyrazić to co myślimy – czujemy.

Artysta podejmuje w spektaklu (opartym na trudnej literaturze – ostatnim, autobiograficznym dziele Fryderyka Nietzschego) problem nie istoty ludzkiej w ogóle, ale konkretnej jednostki, która jest zawieszona gdzieś pomiędzy geniuszem a szaleństwem. Z jednej strony jest bowiem pełnym pasji, błyskotliwym filozofem wykładającym swe racje niczym prawdy objawione, z drugiej zagubionym w świecie malutkim człowiekiem ze swoimi lękami, które niewyraźnie próbuje wyartykułować. Wszystkie emocje, bóle i rozterki Nietzschego Stolarski filtruje przez własną wrażliwość i fizyczność.

„Ecce Homo” to spektakl pulsujący wszystkimi niepokojami naszych czasów, charakteryzujących się zachwianiem świata wartości, pomieszania ludzkiego szaleństwa z ludzkim geniuszem, zapasów emocji z rozumem, swoistą zbiorową schizofrenią. Weź bilet!

Duet Wczasy łączy w swojej muzyce polską zimną falę z synth-popowymi przebojami w stylu lat 80. i 90. Mocne, emocjonalne polskie teksty, przebojowość, autorskie teledyski i żywiołowe koncerty sprawiły, że o Wczasach zrobiło się ostatnio głośno wśród fanów polskiej muzyki alternatywnej. Debiutancka płyta Wczasów „Zawody” podbiła serca wielu słuchaczy i recenzentów, a przez niektórych odebrana została nawet jako manifest pokoleniowy. Album trafił do różnych zestawień najlepszych polskich płyt 2018 roku.

Spektakl ogniowy – magia żywiołu w wykonaniu Wolontariuszy i Teatru s.tr.a.c.h. Widowisko skupiające skomplikowaną technikę ognia, teatr oraz taniec. Występujący artyści toczą walkę z żywiołem, prezentując wachlarz kuglarskich sztuczek. Precyzyjne układy i wielobarwne stroje przykuwają uwagę zapraszając do wspólnej ogniowej podróży. Wszystko otoczone jest tematyczną muzyką nakreślającą ramy pokazu.

Stanisław Moniuszko oparł „Widma” na słynnych Mickiewiczowskich „Dziadach cz. II”. Już pierwsze dźwięki kantaty wprowadzają charakterystyczny dla tego dzieła tajemniczy nastrój. Kolejne przynoszą muzyczny obraz znanych z dramatu zjaw – dwojga dzieci lecących do mamy, widma złego pana atakowanego przez kruki i sowy oraz ducha pięknej Zosi. Niemal zapomniana dziś kantata „Widma” Moniuszki to utwór, który już krótko po premierze cieszył się dużą popularnością. Dzień po pierwszym publicznym wykonaniu kompozycji w „Dzienniku Warszawskim” pisano, że: „Widma są tym w muzyce, czym Dziady w literaturze”. Ta kantata to dzieło przepełnione muzyką ludową i wiernie oddające treść literackiego oryginału. Zrządzeniem losu przez lata było w cieniu nieco młodszej kompozycji Moniuszki – „Strasznego dworu”. Dziś „Widma” wracają do sal koncertowych.

Silent Disco jest wydarzeniem taneczno-muzycznym realizowanym w konwencji silent – bezgłośnie. Uczestnicy bawią się przy pomocy bezprzewodowych słuchawek na uszach, słuchając jednocześnie Dj’a grającego trzy różne ścieżki muzyczne (znakowane przez różne kolory diod). Za pomocą przełącznika na swoim zestawie słuchawkowym mogą zmienić kanał oraz regulować głośność. Wstęp obowiązkowy!